Plan spotkań na Kwiecień 2024 :
3 kwietnia – Wielkanocne Spotkanie we Wspólnocie
10 kwietnia – Spotkanie Formacyjne
17 kwietnia – Adoracja Najświętszego Sakramentu
24 kwietnia – Spotkanie ze Słowem Bożym
Plan spotkań na Marzec 2024 :
6 marca – Spotkanie Formacyjne
13 marca – Spotkanie ze Słowem Bożym
20 marca – Adoracja Najświętszego Sakramentu
23 marca (sobota) Dzień Skupienia z O. Arkadiuszem od godziny 16.00
27 marca – Wielka Środa – przygotowywanie Ołtarzy Ciemnicy i Grobu Pańskiego
Plan spotkań na Luty 2024 :
7 luty – Spotkanie ze Słowem Bożym
14 luty – Środa Popielcowa
21 luty – Adoracja Najświętszego Sakramentu
28 luty – Odnowienie Misji Świętych
Plan spotkań na Styczeń 2024 :
17 styczeń – Spotkanie we Wspólnocie na plebanii
24 styczeń – Adoracja Najświętszego Sakramentu
31 styczeń – Spotkanie Formacyjne
Plan spotkań na Grudzień 2023 :
6 grudzień – Spotkanie odpustowe we Wspólnocie na plebanii
13 grudzień – Spotkanie ze Słowem Bożym
20 grudnia – Adoracja Najświętszego Sakramentu
Plan spotkań na Listopad 2023 :
1 listopad – Uroczystość Wszystkich Świętych – Różaniec na cmentarzu o 17.30
8 listopad – Spotkanie ze Słowem Bożym.
15 listopad – Adoracja Najświętszego Sakramentu.
22 listopad – Spotkanie we Wspólnocie.
29 listopad – Spotkanie Formacyjne.
Plan spotkań na Październik 2023 :
4 październik – Spotkanie we Wspólnocie.
11 październik – Spotkanie ze Słowem Bożym.
18 październik – Adoracja Najświętszego Sakramentu.
25 październik – Spotkanie Formacyjne.
Plan Spotkań na Wrzesień 2023 :
13 wrzesień – Adoracja Najświętszego Sakramentu – dziękczynienie za Misje Święte.
20 wrzesień – Spotkanie ze Słowem Bożym.
27 wrzesień – Spotkanie Formacyjne.
Plan Spotkań na Czerwiec 2023 :
7 czerwiec – Przygotowanie ołtarzy na Boże Ciało
14 czerwiec – Spotkanie Formacyjne
21 czerwiec – Adoracja Najświętszego Sakramentu
24 czerwiec (sobota) o 19.00 – Spotkanie we Wspólnocie przy plebanii.
Plan Spotkań na Maj 2023 :
10 maja – Spotkanie Formacyjne
17 maja – Adoracja Najświętszego Sakramentu
24 maja – Parafialna Pielgrzymka do Sanktuarium Matki Bożej Wspomożycielki Wiernych w Oświęcimiu
31 maja – Spotkanie ze Słowem
Plan Spotkań na Marzec 2023 :
1 marca – Spotkanie ze Słowem,
8 marca – Spotkanie we wspólnocie,
15 marca – Spotkanie Formacyjne ze stycznia,
22 marca – Adoracja Najświętszego Sakramentu,
29 marca – Spotkanie Formacyjne z marca.
Plan Spotkań na Luty 2023 :
1 luty – Adoracja Najświętszego Sakramentu
8 luty – Spotkanie ze Słowem Bożym ( prosimy przynieść Pismo Święte)
15 luty – Spotkanie Formacyjne
22 luty – Środa Popielcowa – spotkania nie będzie
Plan Spotkań na Grudzień 2022 i Styczeń 2023 :
7 grudzień 2022 – Adoracja Najświętszego Sakramentu
14 grudzień 2022 – Spotkanie ze Słowem Bożym ( prosimy przynieść Pismo Święte)
18 styczeń 2023 – Spotkanie Opłatkowe
25 styczeń 2023 – Spotkanie Formacyjne
Adoracja Rycerstwa Niepokalanej
16.11.2022 r. Polanka Wielka
Scenariusz dla Diakonii
* Pieśń przed rozpoczęciem nabożeństwa
* Pieśń na wystawienie
Wystawienie Najświętszego Sakramentu
Wprowadzenie w Adorację (Ksiądz)
Po refleksji wprowadzającej może Ksiądz odczytać intencję MI na listopad, której rozwinięciem są teksty zawarte w tej adoracji:
INTENCJA RYCERSTWA NIEPOKALANEJ NA LISTOPAD
Abyśmy, szczególnie w okresie Adwentu, trwali w radosnym oczekiwaniu na drugie przyjście naszego Pana, dając przykłady wierności Niepokalanej.
* Pieśń
Z Ewangelii według św. Mateusza (Ksiądz):
Wtedy jeśliby wam kto powiedział: „Oto tu jest Mesjasz” albo: „Tam”, nie wierzcie! Powstaną bowiem fałszywi mesjasze i fałszywi prorocy i działać będą wielkie znaki i cuda, by w błąd wprowadzić, jeśli to możliwe, także wybranych. Oto wam przepowiedziałem. Jeśli więc wam powiedzą: „Oto jest na pustyni”, nie chodźcie tam!; „Oto wewnątrz domu”, nie wierzcie! Albowiem jak błyskawica zabłyśnie na wschodzie, a świeci aż na zachodzie, tak będzie z przyjściem Syna Człowieczego. Gdzie jest padlina, tam się i sępy zgromadzą. Zaraz też po ucisku owych dni słońce się zaćmi i księżyc nie da swego blasku; gwiazdy zaczną padać z nieba i moce niebios zostaną wstrząśnięte. Wówczas ukaże się na niebie znak Syna Człowieczego, i wtedy będą narzekać wszystkie narody ziemi; i ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego na obłokach niebieskich z wielką mocą i chwałą. Pośle On swoich aniołów z trąbą o głosie potężnym, i zgromadzą Jego wybranych z czterech stron świata, od jednego krańca nieba aż do drugiego.
Chwila ciszy, po niej –
* Pieśń
Fragment Encykliki Spe Salvi, Ojca Świętego Benedykta XVI (……………………….. z MI):
W wielkim Credo Kościoła centralna część, która mówi o misterium Chrystusa, począwszy od odwiecznego zrodzenia z Ojca i narodzenia w czasie z Dziewicy Maryi, i poprzez krzyż i zmartwychwstanie dochodzi do Jego powtórnego przyjścia, kończy się słowami: «przyjdzie w chwale sądzić żywych i umarłych». Perspektywa Sądu Ostatecznego od najwcześniejszych czasów oddziaływała na codzienne życie chrześcijan, stanowiąc jakby kryterium, według którego kształtowali życie doczesne, jako wyzwanie dla sumień i równocześnie jako nadzieja pokładana w sprawiedliwości Boga.
Chwila ciszy, po niej –
* Pieśń
Dalej Ojciec Święty nauczał: (……………………….z MI):
Wiara w Chrystusa nigdy nie patrzyła tylko wstecz, ani też tylko wzwyż, ale zawsze również wprzód, ku godzinie sprawiedliwości, którą Pan zapowiadał wielokrotnie. To spojrzenie ku przyszłości było dla chrześcijaństwa ważne w odniesieniu do doczesności. Wznosząc budowle sakralne, chrześcijanie pragnęli ukazać bogactwo historyczne i kosmiczne wiary w Chrystusa, dlatego stało się zwyczajem, że na wschodniej stronie przedstawiano Pana, który powraca jako król – wyobrażenie nadziei, zaś na zachodniej Sąd Ostateczny jako wyobrażenie odpowiedzialności za nasze życie; obraz ten «spoglądał» na wiernych i im towarzyszył właśnie w drodze ku codzienności.
Chwila ciszy, po niej –
* Pieśń
Fragment konferencji o. Maksymiliana Kolbego pt. O pracy misyjnej Niepokalanowa (……………………z MI):
[…] Możemy […] wiele dopomóc modlitwą, umartwieniem i doskonałym posłuszeństwem w wypełnianiu woli Niepokalanej. Wiemy, że wszędzie potrzeba łaski, która płynie właśnie przez modlitwę. Możemy to uczynić z łatwością, a mianowicie przez całkowite i bezgraniczne oddanie się w ręce Niepokalanej, przez doskonałe posłuszeństwo i wierne wypełnianie Jej woli każdy w swoim zakresie, jak tylko może najlepiej. A kiedy Niepokalana rządzić i kierować będzie całym Niepokalanowem, każdą instancją i każdą poszczególną duszą Jej służbie szczerze oddaną, wówczas każdy zrobi najwięcej dla Niepokalanej, choćby skutków tego działania nie widział, bo są zakryte przed nami aż po dzień ostateczny.Chwila ciszy, po niej –
* Pieśń
Wprowadzenie do dłuższej chwili ciszy (Ksiądz)
CHWILA ADORACJI W CISZY
Modlitwa (Ksiądz)
Tajemnica piąta chwalebna – Ukoronowanie Maryi na Królową Nieba i ziemi
Modlitwa św. Maksymiliana Kolbe do Niepokalanej
Dozwól mi chwalić Cię, Panno Przenajświętsza.
Dozwól, bym własnym kosztem Cię chwalił.
Dozwól, bym dla Ciebie i tylko dla Ciebie żył, pracował, cierpiał, wyniszczył się i umarł.
Dozwól, bym do Ciebie cały świat przywiódł.
Dozwól, bym się przyczynił do jeszcze większego, do jak największego wyniesienia Ciebie.
Dozwól, bym Ci przyniósł taką chwałę, jakiej jeszcze nikt Ci nie przyniósł.
Dozwól, by inni mnie w gorliwości o wywyższenie Ciebie prześcigali, a ja ich, tak by w szlachetnym współzawodnictwie chwała Twoja wzrastała coraz głębiej, coraz szybciej, coraz potężniej, tak jak tego pragnie Ten, który Cię tak niewysłowienie ponad wszystkie istoty wyniósł.
W Tobie jednej bez porównania bardziej uwielbiony stał się Bóg niż we wszystkich Świętych swoich.
Dla Ciebie stworzył Bóg świat. Dla Ciebie i mnie też Bóg do bytu powołał.
Skądże mi to szczęście?
O dozwól mi chwalić Cię, o Panno Przenajświętsza.
*Pieśń przed błogosławieństwem
Modlitwa przed błogosławieństwem i błogosławieństwo (Ksiądz)
*Pieśń po błogosławieństwie
Ksiądz zapowiada Apel Jasnogórski
*Pieśń: Apel Jasnogórski
RYCERSTWO NIEPOKALANEJ ZAPRASZA NA SPOTKANIA.
Plan Spotkań na Listopad :
09.11.2022 – Czytanie Pisma Świętego. Prosimy o zabranie Biblii.
16.11.2022 – W ramach spotkania Adoracja Najświętszego Sakramentu po Mszy Świętej.
23.11.2022 – Spotkanie formacyjne.
30.11.2022 – Spotkanie we wspólnocie
Plan Spotkań na PAŹDZIERNIK:
05.10.2022 – Spotkanie we wspólnocie.
12.10.2022 – W ramach spotkania Adoracja Najświętszego Sakramentu po
mszy św. wieczornej.
19.10.2022 – Czytanie Pisma Świętego. Prosimy o zabranie Biblii.
26.10.2022 –Spotkanie Formacyjne Rycerstwa.
Zapraszamy serdecznie WSZYSTKICH na spotkania na godz. 19:00do salki kościelnej obok biblioteki. Przyjdź! Niepokalana zaprasza właśnie Ciebie.
RYCERSTWO NIEPOKALANEJ ZAPRASZA NA SPOTKANIA.
Plan Spotkań na WRZESIEŃ:
07.09.2022 – Spotkanie we wspólnocie.
14.09.2022 – W ramach spotkania Adoracja Najświętszego Sakramentu po
mszy św. wieczornej.
21.09.2022 – Czytanie Pisma Świętego. Prosimy o zabranie Biblii.
28.09.2022 –Spotkanie Formacyjne Rycerstwa.
Zapraszamy serdecznie WSZYSTKICH na spotkania na godz. 19:00 do salki kościelnej obok biblioteki. Przyjdź! Niepokalana zaprasza właśnie Ciebie.
RYCERSTWO NIEPOKALANEJ ZAPRASZA NA SPOTKANIA.
Plan Spotkań na CZERWIEC:
01.06.2022 – Spotkanie we wspólnocie.
08.06.2022 – W ramach spotkania Adoracja Najświętszego Sakramentu po
mszy św. wieczornej.
15.06.2022 – Spotkanie Formacyjne Rycerstwa.
22.06.2022 – Czytanie Pisma Świętego. Prosimy o zabranie Biblii.
Plan Spotkań na MAJ:
04.05.2022 – Spotkanie we wspólnocie.
11.05.2022 – Czytanie Pisma Świętego. Prosimy o zabranie Biblii.
18.05.2022 – W ramach spotkania Adoracja Najświętszego Sakramentu po
mszy św. wieczornej.
25.05.2022 – Spotkanie Formacyjne Rycerstwa.
Zapraszamy serdecznie WSZYSTKICH na spotkania na godz. 19:00do salki kościelnej obok biblioteki. Przyjdź! Niepokalana zaprasza właśnie Ciebie.
Spotkanie formacyjne 27.04.2022
Temat: Zanurzeni w Przenajświętszym Sercu Pana Jezusa.
Intencja: Abyśmy trwali w postawie fiat Maryi realizując rycerski cel, aby jak najwięcej dusz jak najściślej z Sercem Przenajświętszym Pana Jezusa – przez Niepokalaną – połączyć.
Teksty Pisma Świętego
J 20, 27
Następnie rzekł do Tomasza: „Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż [ją] do mego boku, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym”.
Nauczanie Kościoła
Ojciec Święty Jan Paweł II, rozważanie podczas modlitwy Anioł Pański, 02.07.1989 r.
Człowieczeństwo Chrystusa jest także dziełem Najświętszej Dziewicy. Duch Święty ukształtował Serce Jezusa w łonie Maryi, która czynnie współpracowała z Nim jako matka i wychowawczyni: – jako matka świadomie i w sposób wolny całkowicie zaakceptowała zbawczy plan Ojca, z drżeniem i w pełnym uwielbienia milczeniu postępowała za tajemnicą życia, które się w Niej poczęło i rozwijało; – jako wychowawczyni kształtowała serce swojego Syna, wprowadzając Go – wraz z Józefem – w tradycje Ludu Wybranego, ucząc Go miłości do Bożego Prawa, przekazując Mu duchowość „ubogich Pana”. Ona pomagała Mu rozwijać inteligencję; Ona wywarła zbawienny wpływ na kształtowanie się Jego temperamentu. Wiedza o tym, że Dziecko Ją przewyższa, jest bowiem „synem Najwyższego” (por. Łk 1,32), bynajmniej nie umniejszała troski o Jego ludzką formację (por. Łk 2,51). Możemy z całą pewnością stwierdzić: w Sercu Chrystusa jaśnieje wspaniałe dzieło Ducha Świętego; jednak lśni w nim także blask Serca Jego Matki. Oby serca wszystkich chrześcijan upodobniły się do Serca Chrystusa: oby podatne na działanie Ducha Świętego, były wrażliwe na głos Matki.
Z Pism św. Maksymiliana
Fragment konferencji o. Maksymiliana Kolbego pt. Sercem Niepokalanej miłować Najświętsze Serce Jezusowe [40], Konferencje świętego Maksymiliana Marii Kolbego, Niepokalanów 2015.
Dla nas, członków Milicji Niepokalanej, jedynym bodźcem do pracy powinna być miłość Przenajświętszego Serca Pana Jezusa. Co to jest, co to znaczy Przenajświętsze Serce Pana Jezusa? Wszyscy o tym dobrze wiemy, ale warto sobie jeszcze przypomnieć. Wszyscy wiemy, że serce odczuwa serce przez miłość i szybciej bije, kiedy jest pod wrażeniem jakiejś miłości. I dlatego serce jest symbolem miłości. Wprawdzie istota miłości jest we woli, choćby żadnego uczucia nie było, to jednak serce jest symbolem tej miłości. Symbolem miłości jest również Serce Pana Jezusa. W Nim poznajemy miłość Pana Jezusa. Wszystko poznaje się ze skutków. I Pan Jezus powiedział, że dobre drzewo poznaje się po dobrych owocach, które rodzić będzie [por. Mt 7,17-20]. Miłość Serca Jezusowego poznajemy z różnych aktów miłości. Wszystko, co nas otacza, jest aktem miłości Najświętszego Serca. Wszystko, co jest zewnątrz i wewnątrz nas, napełnione jest Bogiem – jest miłością. Najświętszy Sakrament jest owocem miłości Pana Jezusa. Całe życie Pana Jezusa i Jego działalność to wszystko jest miłością Przenajświętszego Serca. Dusza przyglądająca się tym wszystkim objawom miłości, chciałaby odpłacić się miłością za miłość. Ale z doświadczenia wiemy, jak wielce jesteśmy słabi. I tu objawia się miłość Boskiego Serca, które daje nam swą własną Matkę, abyśmy Jej własnym Sercem mogli Je pokochać. Już nie naszym nędznym sercem, ale Jej niepokalanym Sercem. Miłość Niepokalanej jest najdoskonalszą miłością, jaką stworzenie może ukochać swego Boga. Tym więc sercem starajmy się kochać coraz bardziej Serce Pana Jezusa, i to niech będzie naszym największym bodźcem. Starać się nie tylko dużo dusz zyskać dla Niej, ale jak najwięcej dusz i jak najściślej połączyć z Najsłodszym Sercem Pana Jezusa przez Nią. Najpierw podbić tak swoje serce, a potem inne. I to niech będzie największym naszym bodźcem.
Wyjaśnienie tekstów
„Kościół znajduje w Sercu Chrystusa przystęp do Boga, który jest Przenajświętszą Trójcą. Do Ojca, Syna i Ducha Świętego. Ten Bóg Jedyny – i zarazem Trójjedyny – jest niewysłowioną Tajemnicą wiary. Zaprawdę „zamieszkuje światłość niedostępną” (1Tm 6,16). A zarazem ten nieogarniony Bóg pozwolił się ogarnąć Sercu Człowieka, któremu na imię Jezus z Nazaretu: Jezus Chrystus. Zaś poprzez Serce Syna Bóg Ojciec przybliża się również do serc naszych i przychodzi do nich. Przecież każdy z nas jest ochrzczony „w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego”.Każdy z nas jest od początku zanurzony w Trójjedynym Bogu: w Bogu Żywym, w Bogu Ożywiającym. Tego Boga wyznajemy wraz z Ojcem i Synem – jako Ducha Świętego, który daje Życie”. (Jan Paweł II)
Rozważanie
Jezus prosi św. Tomasza, aby w ranie boku dotknął Jego przebitego Serca… Św. Jan, który opisuje tę scenę i który widział moment przebicia włócznią Przenajświętszego Serca Pana wskazuje, że kontemplacja tego Serca oraz znaków ukrzyżowania oznacza prawdziwie doświadczyć żyjącego Zbawiciela. Wpatrywać się w Serce Jezusa – nie tylko na pięknych obrazach, ale przede wszystkim oczyma duszy – to rozważać i z zachwytem przyjmować pełnię Jego Miłości, którą Serce Boże jest przepełnione.
Pytania
- Jakie znaczenie mają dla mojego życia słowa Pana Jezusa skierowane do św. Tomasza?
- Jaki związek Maryi z Sercem Jej Syna ukazuje św. Jan Paweł II? W jaki sposób Niepokalana nas do Niego prowadzi?
- Jakie znaczenie Przenajświętszego Serca Pana Jezusa ukazuje nam o. Kolbe? Czym Ono jest? A jakie znaczenie Serca Maryi wskazuje?
- Co dla mnie oznacza cel, jaki stawia przed nami św. Maksymilian: aby jak najwięcej dusz jak najściślej z Sercem Przenajświętszym Pana Jezusa – przez Niepokalaną – połączyć? Jak możemy wypełniać go w praktyce?
- Jak wyglądało dotąd moje nabożeństwo do Przenajświętszego Serca Pana Jezusa? Co pragnę w nim zmienić pod wpływem powyższych tekstów?
Adoracja Rycerstwa Niepokalanej
20.04.2022 r. Polanka Wielka
Scenariusz dla Diakonii
* Pieśń przed rozpoczęciem nabożeństwa
* Pieśń na wystawienie
Wystawienie Najświętszego Sakramentu
Wprowadzenie w Adorację (Ksiądz)
Po refleksji wprowadzającej może Ksiądz odczytać intencję MI na marzec, której rozwinięciem są teksty zawarte w tej adoracji:
INTENCJA RYCERSTWA NIEPOKALANEJ NA KWIECIEŃ
Abyśmy trwali w postawie fiat Maryi realizując rycerski cel, aby jak najwięcej dusz jak najściślej z Sercem Przenajświętszym Pana Jezusa – przez Niepokalaną – połączyć.
* Pieśń
Z Ewangelii wg św. Jana (Ksiądz):
Następnie rzekł do Tomasza: „Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż [ją] do mego boku, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym”.
Chwila ciszy, po niej –
* Pieśń
Fragment rozważania Ojca Świętego Jana Pawła II podczas modlitwy Anioł Pański, 02.07.1989 r. (osoba z MI):
Człowieczeństwo Chrystusa jest także dziełem Najświętszej Dziewicy. Duch Święty ukształtował Serce Jezusa w łonie Maryi, która czynnie współpracowała z Nim jako matka i wychowawczyni: – jako matka świadomie i w sposób wolny całkowicie zaakceptowała zbawczy plan Ojca, z drżeniem i w pełnym uwielbienia milczeniu postępowała za tajemnicą życia, które się w Niej poczęło i rozwijało.
Chwila ciszy, po niej –
* Pieśń
Dalej Ojciec Święty mówił: (osoba z MI):
Jako wychowawczyni kształtowała serce swojego Syna, wprowadzając Go – wraz z Józefem – w tradycje Ludu Wybranego, ucząc Go miłości do Bożego Prawa, przekazując Mu duchowość „ubogich Pana”. Ona pomagała Mu rozwijać inteligencję; Ona wywarła zbawienny wpływ na kształtowanie się Jego temperamentu. Wiedza o tym, że Dziecko Ją przewyższa, jest bowiem „synem Najwyższego” (por. Łk 1,32), bynajmniej nie umniejszała troski o Jego ludzką formację (por. Łk 2,51). Możemy z całą pewnością stwierdzić: w Sercu Chrystusa jaśnieje wspaniałe dzieło Ducha Świętego; jednak lśni w nim także blask Serca Jego Matki. Oby serca wszystkich chrześcijan upodobniły się do Serca Chrystusa: oby podatne na działanie Ducha Świętego, były wrażliwe na głos Matki.
Chwila ciszy, po niej –
* Pieśń
Fragment konferencji o. Maksymiliana Kolbego pt. Sercem Niepokalanej miłować Najświętsze Serce Jezusowe (osoba z MI):
Dla nas, członków Milicji Niepokalanej, jedynym bodźcem do pracy powinna być miłość Przenajświętszego Serca Pana Jezusa. Co to jest, co to znaczy Przenajświętsze Serce Pana Jezusa? Wszyscy o tym dobrze wiemy, ale warto sobie jeszcze przypomnieć. Wszyscy wiemy, że serce odczuwa serce przez miłość i szybciej bije, kiedy jest pod wrażeniem jakiejś miłości. I dlatego serce jest symbolem miłości. Wprawdzie istota miłości jest we woli, choćby żadnego uczucia nie było, to jednak serce jest symbolem tej miłości. Symbolem miłości jest również Serce Pana Jezusa. W Nim poznajemy miłość Pana Jezusa. Wszystko poznaje się ze skutków. I Pan Jezus powiedział, że dobre drzewo poznaje się po dobrych owocach, które rodzić będzie [por. Mt 7,17-20].
Dalej Ojciec Kolbe nauczał: (osoba z MI):
Miłość Serca Jezusowego poznajemy z różnych aktów miłości. Wszystko, co nas otacza, jest aktem miłości Najświętszego Serca. Wszystko, co jest zewnątrz i wewnątrz nas, napełnione jest Bogiem – jest miłością. Najświętszy Sakrament jest owocem miłości Pana Jezusa. Całe życie Pana Jezusa i Jego działalność to wszystko jest miłością Przenajświętszego Serca. Dusza przyglądająca się tym wszystkim objawom miłości, chciałaby odpłacić się miłością za miłość. Ale z doświadczenia wiemy, jak wielce jesteśmy słabi. I tu objawia się miłość Boskiego Serca, które daje nam swą własną Matkę, abyśmy Jej własnym Sercem mogli Je pokochać. Już nie naszym nędznym sercem, ale Jej niepokalanym Sercem. Miłość Niepokalanej jest najdoskonalszą miłością, jaką stworzenie może ukochać swego Boga. Tym więc sercem starajmy się kochać coraz bardziej Serce Pana Jezusa, i to niech będzie naszym największym bodźcem. Starać się nie tylko dużo dusz zyskać dla Niej, ale jak najwięcej dusz i jak najściślej połączyć z Najsłodszym Sercem Pana Jezusa przez Nią. Najpierw podbić tak swoje serce, a potem inne. I to niech będzie największym naszym bodźcem.
Chwila ciszy, po niej –
* Pieśń
O Maryjo bez grzechu poczęta, módl się za nami, którzy się do Ciebie uciekamy, i za wszystkimi, którzy się do Ciebie nie uciekają, a zwłaszcza za nieprzyjaciółmi Kościoła świętego i poleconymi Tobie. (Ksiądz)
* Pieśń
Słowo-refleksja + Koronka do Bożego Miłosierdzia (Ksiądz)
Osobiste Poświęcenie się Najświętszemu Sercu Pana Jezusa (Ksiądz)
Panie Jezu Chryste, Zbawicielu mój najdroższy, oddaję Twemu Sercu samego siebie: moje serce, rozum, wolę i wszystko, co posiadam. Niech Ono będzie dla mnie źródłem wszelkiej pociechy.
Z Twojego przebitego Serca pragnę czerpać siłę do wypełnienia moich obowiązków. Niech Twoje Boskie Serce, pełne miłości umacnia moją wiarę, rozpala miłość i pogłębia nadzieję. Niech stanie się dla mnie ratunkiem w każdej chwili mojego życia. Wszystkie moje radości, cierpienia i wysiłki całego życia ofiaruję na większą chwałę Twojego Najświętszego Serca i zbawienia mojej duszy. Boskie Serce Jezusa, bądź moją miłością! Amen
*Pieśń przed błogoławieństwem
Modlitwa przed błogosławieństwem i błogosławieństwo (Ksiądz)
*Pieśń po błogosławieństwie
Ksiądz zapowiada Apel Jasnogórski
*Pieśń: Apel Jasnogórski
Plan Spotkań na KWIECIEŃ 2022 :
06.04.2022 – Nie ma spotkania ze względu na dzień rekolekcyjny.
13.04.2022 – Czytanie Pisma Świętego. Prosimy o zabranie Biblii.
20.04.2022 – W ramach spotkania Adoracja Najświętszego Sakramentu po
mszy św. wieczornej.
27.04.2022 – Spotkanie Formacyjne Rycerstwa.
Zapraszamy serdecznie WSZYSTKICH na spotkania na godz. 19:00do salki kościelnej obok biblioteki. Przyjdź! Niepokalana zaprasza właśnie Ciebie.
RYCERSTWO NIEPOKALANEJ
MI – Militia Immaculatae(łac.)
To ruch maryjno-apostolski, którego założycielem jest św. Maksymilian Maria Kolbe (1894-1941), postać na tyle znana, że nie trzeba jej bliżej przedstawiać. Wystarczy wspomnieć Niepokalanów, w Polsce i w Japonii; miesięcznik „Rycerz Niepokalanej” i… bunkier śmierci w Auschwitz.
Ten młody franciszkanin zgromadził w Rzymie wokół siebie kilku zapaleńców celem przeciwstawienia się urąganiu i ośmieszaniu Kościoła przez jego wrogów.
Pragnienie to urzeczywistnił 16 października 1917 r. w Rzymie, gdzie wraz z 6 współbraćmi założył stowarzyszenie Militia Immaculatae MI – obecnie RYCERSTWO NIEPOKALANEJ.
W 80. rocznicę powstania MI, Rycerstwo Niepokalanej uzyskało status międzynarodowego stowarzyszenia wiernych i upowszechniło się w całym Kościele na całym świecie.
Obecnie RYCERSTWO NIEPOKALANEJ, przybierając różne formy działalności, liczy ok. 3 mln członków.
Zainicjowany przez św. Maksymiliana ruch formacyjno-modlitewny
JEST OTWARTY NA WSZYSTKICH ŚWIECKICH i OSOBY DUCHOWNE.
CENTRUM ŚW. MAKSYMILIANA położony jest w Harmężach, w naszej diecezji bielsko-żywieckiej. Jest to ośrodek apostolatu Maryjnego oraz centrum Rycerstwa Niepokalanej dla Polski Południowej.
CELE MI
Zdobyć cały świat dla Niepokalanej Dziewicy, by Ona, a przez Nią Chrystus zakrólował w duszach wszystkich ludzi
bo
Kto kocha Niepokalaną ofiarnie, ten się zbawi, uświęci i innym do uświęcenia dopomoże
Św. Maksymilian Maria Kolbe
CELE tak naprawdę są dwa: CHWAŁA BOŻA i NASZE ZBAWIENIE
Osiągnąć to można przez: ODDANIE SIĘ NIEPOKALANEJ, NAWRACANIE SIEBIE I INNYCH KAŻDEGO DNIA
To ma być taka wielka PIRAMIDA MIŁOŚCI
BÓG
MARYJA
R Y C E R Z
ŚRODOWISKO
WSZYSCY LUDZIE
C A Ł E S T W O R Z E N I E
A jedynym motywem ma być myśl św. Maksymiliana:
MIŁOŚĆ BEZ GRANIC KU PRZENAJŚWIĘTSZEMU SERCU PANA JEZUSA!
Na koniec, ważna uwaga!!!!
RYCERZ NIE WALCZY Z GRZESZNIKAMI!
R y c e r z N i e p o k a l a n e j w a l c z y z g r z e c h a m i!
Św. Maksymilian Kolbe, św. Jan Paweł II oraz obecnie beatyfikowany prymas Stefan Wyszyński to XX-wieczni polscy czciciele Maryi.
Wszyscy ONI postawili na MARYJĘ… zbliżając się do Niepokalanej, zbliżamy się przez to samo WZAJEMNIE DO SIEBIE.
SPOTKANIA, każda ŚRODA po Mszy Świętej o godz.18:00.
SERDECZNIE ZAPRASZAMY
Teksty na spotkanie Rycerstwa Niepokalanej – środa 20.10.2021
Temat: Piękno pracy dla zbawienia ludzi.
Intencja: Abyśmy, jako rycerze Niepokalanej, coraz bardziej rozumieli piękno pracy dla zbawienia ludzi, które oparte jest na „tak” wypowiedzianym przez Niepokalaną oraz na wzór żarliwości św. Maksymiliana.
Teksty Pisma Świętego
Łk 1, 35-38
Anioł Jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego». Na to rzekła Maryja: «Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa!» Wtedy odszedł od Niej anioł.
Nauczanie Kościoła
Jan Paweł II, Przemówienie do członków Opus Dei, 12 I 2002 r.
Pan pragnie wspólnoty miłości z każdym ze swoich dzieci pośród ich codziennych zajęć, w powszednich okolicznościach życia. W tym świetle zwykłe zajęcia jawią się jako cenny środek zjednoczenia z Chrystusem, ponieważ mogą stać się przestrzenią i materią uświęcenia, miejscem praktykowania cnót, dialogiem miłości, który urzeczywistnia się w czynach. Praca zostaje przemieniona przez ducha modlitwy i dzięki temu możliwa staje się ciągła kontemplacja Boga, także pośród nawału zajęć. Dla każdego ochrzczonego, który chce wiernie iść za Chrystusem, fabryka, biuro, biblioteka, laboratorium, warsztat, dom mogą stać się miejscami spotkania z Panem, który z wyboru przez trzydzieści lat żył w ukryciu. Czyż można wątpić, że czas spędzony przez Jezusa w Nazarecie stanowił nieodłączną część Jego zbawczej misji? A zatem również i dla nas codzienność — w swej pozornej szarości, w swej monotonii powtarzania zawsze tych samych, jak się wydaje, gestów — może zyskać wymiar nadprzyrodzony i zostać przez to przemieniona.
Z Pism św. Maksymiliana
Fragment konferencji o. Maksymiliana Kolbego pt. „Od stopnia oddania się Niepokalanej zależy owoc działalności” [91], Konferencje świętego Maksymiliana Marii Kolbego, Niepokalanów 2015.
Ze swej strony musimy robić tyle, aby ulżyć duszom. Modlitwa jest sposobem najogólniejszym. Można nią nawet największego grzesznika dosięgnąć […]. Drobne krzyżyki też dotrą wszędzie. Każdy, kto się stara powierzony obowiązek dobrze spełnić, przyspiesza sprawę Niepokalanej. Wszyscy starajmy się, aby obowiązki jak najbardziej dobrze wypełniać. Celem naszym jest zbawienie i uświęcenie własnej duszy i innych dusz. Zbawienie i uświęcenie dzieje się przez łaskę, a Pośredniczką wszystkich łask jest Niepokalana. To jest MI każdego z nas. Im bardziej Niepokalanów będzie Niepokalanej, tym Niepokalana będzie w nim i przez niego jak najwięcej działać. Musimy to uznać, że Ona w nas i przez nas uświęca. Musi Ona działać przez nasz rozum i wolę, byśmy Jej ufali, a nie własnym postanowieniom. To jest tajemnica, żeby naprawdę być Jej i od Niej wszystkiego się spodziewać, nie polegać na własnej sile i cnocie – tylko na Niej. Od Niej dużo otrzymamy. Ale wszystko, cokolwiek będę chciał zrobić, muszę wyprosić u Niepokalanej.
Konspekt spotkania formacyjnego Rycerstwa Niepokalanej 20.10.2021 :
Temat: Piękno pracy dla zbawienia ludzi.
Intencja: Abyśmy, jako rycerze Niepokalanej, coraz bardziej rozumieli piękno pracy dla zbawienia ludzi, które oparte jest na „tak” wypowiedzianym przez Niepokalaną oraz na wzór żarliwości św. Maksymiliana.
Teksty Pisma Świętego
Łk 1, 35-38
Anioł Jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego». Na to rzekła Maryja: «Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa!» Wtedy odszedł od Niej anioł.
Nauczanie Kościoła
Jan Paweł II, Przemówienie do członków Opus Dei, 12 I 2002 r.
Pan pragnie wspólnoty miłości z każdym ze swoich dzieci pośród ich codziennych zajęć, w powszednich okolicznościach życia. W tym świetle zwykłe zajęcia jawią się jako cenny środek zjednoczenia z Chrystusem, ponieważ mogą stać się przestrzenią i materią uświęcenia, miejscem praktykowania cnót, dialogiem miłości, który urzeczywistnia się w czynach. Praca zostaje przemieniona przez ducha modlitwy i dzięki temu możliwa staje się ciągła kontemplacja Boga, także pośród nawału zajęć. Dla każdego ochrzczonego, który chce wiernie iść za Chrystusem, fabryka, biuro, biblioteka, laboratorium, warsztat, dom mogą stać się miejscami spotkania z Panem, który z wyboru przez trzydzieści lat żył w ukryciu. Czyż można wątpić, że czas spędzony przez Jezusa w Nazarecie stanowił nieodłączną część Jego zbawczej misji? A zatem również i dla nas codzienność — w swej pozornej szarości, w swej monotonii powtarzania zawsze tych samych, jak się wydaje, gestów — może zyskać wymiar nadprzyrodzony i zostać przez to przemieniona.
Z Pism św. Maksymiliana
Fragment konferencji o. Maksymiliana Kolbego pt. „Od stopnia oddania się Niepokalanej zależy owoc działalności” [91], Konferencje świętego Maksymiliana Marii Kolbego, Niepokalanów 2015.
Ze swej strony musimy robić tyle, aby ulżyć duszom. Modlitwa jest sposobem najogólniejszym. Można nią nawet największego grzesznika dosięgnąć […]. Drobne krzyżyki też dotrą wszędzie. Każdy, kto się stara powierzony obowiązek dobrze spełnić, przyspiesza sprawę Niepokalanej. Wszyscy starajmy się, aby obowiązki jak najbardziej dobrze wypełniać. Celem naszym jest zbawienie i uświęcenie własnej duszy i innych dusz. Zbawienie i uświęcenie dzieje się przez łaskę, a Pośredniczką wszystkich łask jest Niepokalana. To jest MI każdego z nas. Im bardziej Niepokalanów będzie Niepokalanej, tym Niepokalana będzie w nim i przez niego jak najwięcej działać. Musimy to uznać, że Ona w nas i przez nas uświęca. Musi Ona działać przez nasz rozum i wolę, byśmy Jej ufali, a nie własnym postanowieniom. To jest tajemnica, żeby naprawdę być Jej i od Niej wszystkiego się spodziewać, nie polegać na własnej sile i cnocie – tylko na Niej. Od Niej dużo otrzymamy. Ale wszystko, cokolwiek będę chciał zrobić, muszę wyprosić u Niepokalanej.
Wyjaśnienie tekstów
„Fiat mihi secundum verbum Tuum” – Niech mi się stanie według słowa Twego. Istota myśli św. Maksymiliana: wola człowieka ma być tożsama z wolą Niepokalanej, ponieważ Jej wola jest zawsze zgodna z wolą samego Boga. Szczytowym momentem objawienia się tej prawdy było właśnie Fiat wypowiedziane podczas Zwiastowania. Maryja w pełni przyjęła wolę Bożą wobec własnego życia, składając je całkowicie w Jego ręce. Zgodziła się na to powołanie, na to miejsce, które Ojciec odwiecznie przewidział dla Niej w dziele Zbawienia ludzkości. Drugim pojęciem, nad którym warto zatrzymać się w tym miesiącu, jest żarliwość (inaczej: gorliwość, gr. zelos). Znaczy ono tyle co: być gorącym. Żarliwość wspiera w nas cnotę wytrwałości, pozwala nam działać z zapałem i w ogóle realizować i osiągać wyznaczone cele. Żarliwość skierowana ku Bogu i Jego woli pomaga nam właściwie ukierunkować nasze uczucia i pasje. Jeśli wypływa z miłości Boga i bliźniego, pozwala dążyć ku świętości i nie stygnie pomimo trudnych okoliczności.
Rozważanie
Niewielu zapewne zdaje sobie sprawę, że nie tylko każde nasze działanie jest pracą dla zbawienia ludzi lub jej przeciwieństwem (oddala od realizacji woli Bożej nie tylko nas – może przynosić też skutki w życiu tych, do których jesteśmy posłani), ale także zaniechanie działania, niepodejmowanie tej „pracy” ma ogromne znaczenie i przynosi brzemienne skutki. Na czym owa praca może polegać? Zapewne niektórzy ludzie są wezwani, by jak św. Maksymilian tworzyć jakiegoś rodzaju Niepokalanów lub głosić misje w odległej Japonii czy innym wskazanym przez Boga miejscu lub konkretnej grupie społecznej. Jednak zarówno o. Kolbe, inni wielcy i znani święci, jak i zdecydowana większość ludzi swoją pracę zaczyna na poletku własnej duszy, w zwyczajnej codzienności (której szarości w Nazarecie doświadczała nawet, a może przede wszystkim sama Matka Boża) podczas rozwijania cnót i walki z wadami… Dalej – w zależności od stanu – tą pracą jest wypełnianie swojego powołania. Wierne i gorliwe spełnianie obowiązków. Dalej jesteśmy wezwani do służby bliźnim i dawania świadectwa o Tym, który pierwszy nas umiłował i zaprosił do tej pięknej, choć nie zawsze łatwej współpracy ze Sobą. Jednak podstawą jest zawsze słuchanie Boga w Kościele, w Jego Słowie, ponieważ każda nasza „praca”, każde działanie, jeśli ma służyć zbawieniu naszej duszy oraz innych ludzi, musi zaczynać się od Fiat skierowanego do Boga.
Pytania
- Na czym (według wszystkich powyższych tekstów) polega „praca” dla zbawienia ludzi? Jakie formy może przybierać? Co jest jej celem i istotą?
- Od czego zaczyna się taka duchowa praca? Jakie znaczenie ma dla nas Fiat wypowiedziane przez Niepokalaną?
- Jaka jest rola żarliwości w naszym życiu codziennym i duchowym? Czego uczy nas św. Maksymilian na tej płaszczyźnie?
- Jaki rodzaj piękna, jaką wartość dostrzegam lub chcę zacząć dostrzegać w:
- mojej pracy nad sobą i walce wewnętrznej?
- moim powołaniu i codzienności, w wypełnianiu obowiązków?
- obszarze świadczenia o obecności Boga w moim życiu?
Co w tych obszarach stanowi dla mnie trudność? Co pragnę rozwijać w sobie?
- Czy dotąd dostrzegałem związek pomiędzy moją pracą w tych trzech obszarach a zbawieniem innych? Jak rozumiem ten związek teraz?
- W jaki sposób ja już podejmuję pracę dla zbawienia innych? A do czego zainspirowało mnie dzisiejsze spotkanie? Jak mogę rozwijać się w tej pracy?
- Jakie treści dzisiejszego spotkania najbardziej mnie poruszyły? Jakie konkretne postanowienie podejmuję dziś, aby wprowadzić je do mojego codziennego życia?
Temat: Przyjąć łaskę.
Intencja: Aby Męczennik miłości pobudzał nas do przyjęcia radykalnego świadectwa o Królestwie Bożym.
Teksty Pisma Świętego
1 J 3, 16
Po tym poznaliśmy miłość, że On oddał za nas życie swoje. My także winniśmy oddać życie za braci.
Nauczanie Kościoła
Jan Paweł II, homilia podczas kanonizacji o. Maksymiliana Kolbego, 10.10.1982 r., plac Św. Piotra.
Przez śmierć, jaką poniósł na krzyżu Chrystus, dokonało się odkupienie świata, gdyż śmierć ta ma cenę najwyższej miłości. Przez śmierć, jaką poniósł Ojciec Maksymilian, przejrzysty znak tej miłości odnowił się w naszym stuleciu, tak bardzo i tak wielorako zagrożonym grzechem i śmiercią. […] Natchnieniem całego życia była mu Niepokalana, której zawierzał swoją miłość do Chrystusa i swoje pragnienie męczeństwa. W tajemnicy Niepokalanego Poczęcia odsłaniał się przed oczyma jego duszy ów przewspaniały nadprzyrodzony świat Łaski Bożej ofiarowanej człowiekowi. Wiara i uczynki całego życia Ojca Maksymiliana wskazują na to, że swoją współpracę z Bożą Łaską pojmował jako wojowanie (militia) pod znakiem Niepokalanego Poczęcia. Rys Maryjny jest w życiu i świętości Ojca Kolbego szczególnie wyrazisty. Tym znamieniem naznaczył też całe swoje apostolstwo, zarówno w Ojczyźnie, jak na misjach. […] Na to, co się stało w obozie Oświęcim (Auschwitz) patrzyli ludzie. I chociaż oczom ich musiało się zdawać, że „pomarł” towarzysz ich kaźni, chociaż po ludzku „odejście jego” mogli uważać za „unicestwienie” – to przecież w ich świadomości nie była to tylko „śmierć”. Maksymilian nie „umarł” – ale „oddał życie… za brata”. Była w tej straszliwej po ludzku śmierci cała ostateczna wielkość ludzkiego czynu i ludzkiego wyboru; sam się dał na śmierć z miłości. I było w tej jego ludzkiej śmierci przejrzyste świadectwo dane Chrystusowi: świadectwo dane w Chrystusie godności człowieka, świętości jego życia i zbawczej mocy śmierci, w której objawia się potęga miłości. Właśnie dlatego śmierć Maksymiliana Kolbego stała się znakiem zwycięstwa. Było to zwycięstwo odniesione nad całym systemem pogardy i nienawiści człowieka i tego, co Boskie w człowieku – zwycięstwo podobne do tego, takie odniósł na Kalwarii Pan nasz Jezus Chrystus: „Jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję…” (J 17,14).
Z Pism św. Maksymiliana
Fragment konferencji o. Maksymiliana Kolbego pt. „Powołanie zakonne jest nadzwyczajną łaską Bożą przez Niepokalaną” [119], Konferencje świętego Maksymiliana Marii Kolbego, Niepokalanów 2015.
Ale żadna łaska nikogo do dobrego nie zmusza. Pan Bóg chce, żeby i dusza ze swej strony wyraziła swoją zgodę. I dlatego ta chwila jest i Waszą ostateczną decyzją. Jak Niepokalana w chwili zwiastowania wyraziła swoją wolę: „Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa Twego” [Łk 1,38], tak Pan Bóg chce i Niepokalana również, żebyście i Wy ze swej strony wyrazili swoją zgodę – żebyście dzisiaj ostatecznie, całkowicie dobrowolnie powiedzieli, czy chcecie przyjąć tę łaskę, czy chcecie się oddać Panu Bogu dobrowolnie na całe życie. […] A jeżeli chodzi o przyszłość co do wytrwania, to wiemy, że jeżeli chcemy, możemy wszystko: zależy bowiem od tego, czy zaufamy Niepokalanej całkowicie, czy też będziemy się chcieli na własnych siłach opierać. Jeżeli Jej zaufamy, dojdziemy do tej chwili, że będziemy Jej dziękować za tę miłość, jaką nam Pan Bóg okazał.
Wyjaśnienie tekstów
Radykalizm, radykalny – słowa używane dziś w tak wielu kontekstach, wieloznaczne. Najczęściej brzmią w naszych uszach negatywnie. Natomiast Słownik języka polskiego podaje nam 2 znaczenia terminu radykalny: 1. «będący skutkiem zdecydowanych, bezkompromisowych działań»; 2. «dążący do zasadniczych zmian w życiu społecznym lub politycznym; lub: będący wyrazem tych dążeń». Mamy tu więc nacisk na działanie zdecydowane oraz na dążenie do zmian. Co ciekawe, słowo to pochodzi od łacińskiego radicalis, co oznacza«zakorzeniony». Źródłosłów wskazuje więc na odnowę, powrót do korzeni.
Rozważanie
Po raz pierwszy Męczennikiem miłości nazwał o. Maksymiliana Ojciec Święty Paweł VI, który ogłosił go błogosławionym. Jan Paweł II powtórzył ten znamienity tytuł podczas kanonizacji o. Kolbego. Rzeczywiście – miłość Boga i bliźniego stanowiła fundament jego człowieczeństwa. Miłość, która nie pozwalała mu spocząć, jeśli choć jedna jeszcze dusza byłaby narażona na wieczne potępienie. To dlatego z tak ogromną pewnością i przekonaniem zdobywał ludzi dla Niepokalanej, bo wiedział, że u Niej znajdzie nadzieję nawet ten grzesznik, który już po ludzku całkowicie ją stracił! I tak – to właśnie w tym był radykalny – w świadczeniu o miłości Boga i Najświętszej Matki do każdego człowieka. Aż po ostatni, heroiczny, najbardziej radykalny czyn w Auschwitz, który miał być znakiem, że pełnia Miłości to Boże Królestwo i że dla tej Miłości warto zapłacić każdą cenę, nawet najwyższą. Jako Rycerze tak często o tym słyszymy, rozmyślamy, poznajemy historię życia i śmierci Męczennika miłości. Jakie jednak to wszystko ma dla nas znaczenie? Co to zmienia w naszym życiu? Nie będzie miało żadnego znaczenia i niczego nie zmieni, dopóki tego świadectwa O. Maksymiliana nie przyjmiemy prawdziwie, w sposób pełny, całym sercem. I jeśli jego świadectwo nie zostanie przez nas odczytane jako jasny znak, wskazujący na jedyną, doskonałą Ofiarę Chrystusa. To wielka łaska – móc poznać i doświadczyć Bożej miłości… Spotkać Go, podążając za Niepokalaną, za św. Maksymilianem. Na nic się to jednak nie zda bez mojej zgody. Bez przyjęcia i przylgnięcia do Bożej Prawdy całym sercem. Bo łaska, to dar. A wolność sprawia, że ten dar można przyjąć lub odrzucić… Jaka jest moja decyzja?
Pytania
- Czym jest radykalizm w kontekście wiary katolickiej? Co to znaczy być radykalnym? Na czym ma polegać moje radykalne świadectwo?
- Czego uczy nas radykalizm życia Jezusa i radykalizm św. Maksymiliana? Jak wyglądał i w czym się przejawiał radykalizm w życiu Maryi?
- Na czym może polegać „męczeństwo miłości” i „oddawanie życia za braci” w mojej codzienności?
- Dlaczego radykalne świadectwo życia i męczeńskiej śmierci o. Maksymiliana ma według św. Jana Pawła II tak dużą wartość i znaczenie w obecnych czasach?
- Jaką rolę według Ojca Świętego miała w życiu o. Kolbego Niepokalana? Na czym polega jego „rys Maryjny” oraz postawa rycerska?
- Co to znaczy w praktyce prawdziwie przyjąć łaskę Bożą? Co oznacza przyjąć świadectwo – Chrystusa, św. Maksymiliana? Jakie znaczenie ma dla mnie to wszystko, co uczynił Jezus i święci, którzy Go naśladowali? Co konkretnie zmienia to w moim życiu, w jaki sposób na nie wpływa? Czy wystarczy samo poznanie, wysłuchanie czyjegoś świadectwa? Jaką rolę w tym przyjmowaniu ma moja wolność?
- Na czym (w odniesieniu do słów o. Kolbego) polega wolność, zgoda, decyzja? Jakie mają znaczenie w kontekście przyjęcia przeze mnie konkretnej łaski Bożej, odpowiedzi na nią? Co Maksymilian mówi o wytrwaniu?
- Jakie treści dzisiejszego spotkania najbardziej mnie poruszyły? Jakie konkretne postanowienie podejmuję dziś, aby wprowadzić je do mojego codziennego życia?